Een passage uit 'De Natte en de Droge Wereld'.
Het wordt een spannende en ook wel een wat nerveuze week voor mij. Eind deze week gaat mijn boek ‘De Natte en de Droge Wereld’ uitkomen. Om alvast een tipje van de sluier op te lichten, hierbij een korte passage uit hoofdstuk drie van deel een.
Ze vonden het buitengewoon opwindend om zo laag over deze mooie, maar gevaarlijke, verlaten wereld te vliegen.
‘Ik zou hier wel eens willen landen en uitstappen’, zei Erik plotseling. ‘Ik zou wel eens willen weten hoe het voelt om hier te zijn.’
‘Ben je gek geworden, Erik?’, vroeg Maarten verbaasd lachend. ‘Dat is levensgevaarlijk. Ik dacht trouwens dat je bang was.’
‘Nou, Maarten…, bang zijn is een groot woord, bezorgd... Dat zou een betere omschrijving van mijn gevoel zijn. Maar kom, laten we eens proberen hier te landen. Het is een smalle, maar kaarsrechte weg hier; je kunt hier makkelijk landen.’
‘Oké’, zei Maarten opgewekt, ‘we gaan hier landen.’
Ze klommen weer naar duizend voet en draaiden honderdtachtig graden naar het westen. Ze hielden deze koers een tijdje aan, tot ze bijna weer boven het centrum van Uithoorn vlogen. Daar draaiden ze weer honderdtachtig graden naar het oosten en zagen, na even zoeken, in de verte de kaarsrechte weg met de boerderijen weer voor zich liggen. Ze daalden snel naar honderd voet en maakten zich klaar voor de landing. Na een paar minuten vliegen bevonden zij zich boven het weggetje. Ze zakten langzaam naar beneden en de wielen raakten het asfalt. Ze waren geland.
Erik opende de portier van het vliegtuig en sprong naar buiten. Hij keek om zich heen en snoof de lucht op. Maarten sprong ook uit het vliegtuig en kwam naast hem staan. Een vreemd, opwindend gevoel maakte zich meester van hen. Nu bevonden ze zich in het land áchter de Hoge Muur.
Het was erg warm, de zon stond hoog aan de hemel. Overal om hen heen hoorden ze de geluiden van de krekels en vogels. In de verte, boven de rivier de Waver zagen ze ook vogels vliegen. De natuur was wild en ongerept, iets wat in de beschaafde wereld aan de kust bijna niet te zien was.